کمبود موالونات کیناز MKD - یا سندرم هاپیر IgD  

نقص موالونات کینار بک بیماری ژنتیکی است. این بیماری یک ااختلال مادرزادی در وضعیت شیمیایی بدن است. بیماران از حملات مکرر تب به همراه طیفی از سایر علائم رنج می برند. این علائم شامل تورم دردناک غدد لنفی ( به ویژه در گردن) راش پوستی، سردرد، گلو درد، زخم های دهانی، درد شکم، استفراغ، اسهال، درد مفصل و تورم مفصل است. افرادی که به شدت مبتلا هستند، ممکن است دچار حملات تب تهدید کننده ی حیات در نوازدی، تأخیر تکاملی ، بینایی مختل و آسیب کلیوی شوند . در بسیاری از افراد مبتلا، یک مؤلفه ی خونی به نام ایمونوگلوبولین D یا IgD افزایش می یابد که منجر به نامگذاری این بیماری تحت عنوان "سندرم تب دوره ای با IgD بالا" می شود.

این بیماری نادر است و مردم تمام گروه های نژادی را متأثر می کند اما بین هلندی ها شایع تر است. شیوع بیماری حتی در خود هلند بسیار کم است. در اکثریت بیماران حملات تب قبل از 6سالگی و اغلب در نوزادی شروع می شود. MKD دختران و پسران را به طور مساوی درگیر می کند.

MKD (کمبود موالونات کیناز) یک بیماری ژنتیکی است. ژن مسئول آن MKD نام دارد. این ژن پروتئینی به نام موالونات کینازرا تولید می کند. موالونات کیناز یک آنزیم است، پروتئینی است که یک واکنش شیمیایی را که برای داشتن سلامت طبیعی مورد نیاز است را امکان پذیر می کند. این واکنش، تبدیل موالونیک اسید به فسفو موالونیک اسید است. در مبتلایان به این بیماری هر دو نسخه ی ژن MVK آسیب یافته اند که این منجر به فعالیت ناکافی آنزیم موالونات کیناز شده باعث رسوب موالونیک اسید می گردد که طی شعله ور شدن تب در ادرار پدیدار می شود . نتیجه ی بالینی، تب های عود کننده است. هر چه موتاسیون ژن MVK بدتر باشد، بیماری شدیدتر است. گرچه علت این بیماری ژنتیکی است، حملات می توانند بر اثر واکسیناسیون ، عفونت های ویروسی، زخم یا استرس های روحی بر انگیخته شود.

MKD یک بیماری ارثی اتوزوم مغلوب است. این به آین معنا که برای ابتلا به MKD یک فرد نیاز به داشتن 2 ژن جهش یافته یکی از مادر و یکی از پدر دارد. از این رو هر دو والدین عموماَ حامل این بیماری ( حاصل بیماری فقط یک نسخه ی جهش یافته دارد و بیماری ندارد) هستند و بیمار نیستند . برای چنین زوجی ریسک داشتن فرزند دیگری با MKD، 1:4 است.

کودکی مبتلا به این علت مبتلا به بیماری است که در هر دو نسخه از ژن های تولید کننده ی موالونات کیناز دارای جهش باشد. بیمار ی قابل پیشگیری نیست .در خانواده هایی که شدیداَ تحت تأثیر این بیماری هستند تشخیص قبل از تولد می تواند مورد توجه قرار گیرد.

خیر.

علامت اصلی بیماری تب است که اغلب با لرزش گونه ها شروع می شود. تب حدود 3تا 6روز طول می کشد و باو قفه های نامنظم ( هفته ها تا ماه ها ) تکرار می شود . دوره های تب با طیفی از علائم همراه است. این علائم می تواند شامل تورم غدد لنفاوی ( به ویژه در گردن )، راش پوستی، سر درد، گلو درد، زخم های دهانی، درد شکمی، استفراغ، اسهال، تورم ودرد مفصل باشند. افرادی که شدیداَ تحت تاثیر بیماری هستند می توانند دچار تب تهدید کننده ی حیات در شیر خوارگی، تأخیر در تکامل،اختلال بینایی و آسیب کلیوی شوند.

بیماری در همه کودکان یکسان نیست. به علاوه، نوع، مدت و شدت حملات می تواند در هر کدام از حمله ها حتی در همان فرد، متفاوت باشد.

هر چه بیمار رشد کند، حملات تب کمتر و خفیف تر می شود . هرچند که فعالیت بیماری در برخی، اگر نگوئیم در همه مبتلایان ، باقی میماند می ماند. برخی از بیماران بزرگسال دچار آمیلوئیدوز می شوند که یک آسیب ارگان ناشی از رسوب غیر طبیعی پروتئین است.

تشخیص بیماری بر اساس مطالعات شیمیایی و آنالیز ژنتیکی است.
از نظر شیمیایی، مقادیر بالای غیر طبیعی موالونیک اسید در ادرار قابل شناسایی است. آزمایشگاه های تخصصی می توانند حتی فعالیت آنزیم موالونات کیناز را در خون و سلول های پوستی اندازه گیری کنند .آنالیز ژنتیکی که بر روی DNA بیمار انجام می شود می تواند جهش را در ژن های MVK نشان دهد.
اندازه گیری غلظت IgD سرم دیگر به عنوان یک تست تشخیصی برای کمبود موالونات کیناز مورد توجه نیست.

همانطور که در بالا ذکر شد، تست های آزمایشگاهی برای تشخیص کمبود موالونات کیناز اهمیت دارند.
انجام تست های مثل سرعت سدیمانتاسیون گلبول های قرمز ESR ،CRP، سطح پروتئین آمیلوئید A سرم شمارش کامل خون و فیبرینوژن در طی یک حمله، جهت ارزیابی وسعت التهاب مهم هستند. بعد از اینکه کودک فاقد علائم شد این تست ها جهت بررسی اینکه نتایج نرمال شده اند یا به حدود نرمال رسیده اند تکرار می شوند.
همچنین یک نمونه ادرار از جهت وجود پروتئین و سلول های قرمز خونی تست می شود .ممکن است تغییرات موقتی در حین حملات وجود داشته باشد. بیماران متبلا به آمیلوئیدوزدر آزمایش ادرار مقادیر ثابتی پروتئین را نشان میدهند.

این بیماری قابل معالجه نیست و هیچ درمان مؤثری جهت پیشگیری و کنترل فعالیت بیماری وجود ندارد.

درمان های موجود برای کمبود موالونات کیناز شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایندومتاسین، کورتیکو استروئید ها پردنیرولون و فرآورده های بیولوژیک مثل اتانرپست واناکینرا می باشد . به نظر نمی رسد که هیچ کدام از این داروها به طور یکسان مؤثر باشند اما به نظر می آید ک همه ی آنها در برخی بیماران کمک کننده باشند. هنوز مدارکی دال بر تأثیر گذاری وامن بودن این دارو ها دردرمان کمبود موالونات کیناز وجود ندارد.

عوارض جانبی به دارویی که مورد استفاده قرار گرفته، بستگی دارد. NSAID ها می توانند باعث سردرد، زخم معده و آسیب کلیه شوند، کورتیکواستروئیدها و فرآوررده های بیولوژیک خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهند. علاوه بر این کورتیکو استروئید ها می توانند باعث طیف وسیعی از عوارض جانبی دیگر گردند.

هیچ داده ای در حمایت از درمان مادام العمر وجود ندارد. با توجه به گرایش طبیعی برای بهبود، هر چه سن بیماران افزایش می یابد اجتمالاَ تلاش برای ترک دارو در بیمارانی که بیماری شان خاموش باشد عاقلانه به نظر می رسد.

هیچ گزارش منتشر شده ای از درمان های مکمل مؤثر وجود ندارد.

کودکانی که تحت درمان قرار گرفته اند باید حداقل سالی 2بار آزمایش خون و ادرار انجام دهند.

این بیماری مادام العمری است اگرچه ممکن است با افزایش سن علائم خفیف تر شوند.

MKD یک بیماری مادام العمری است، گرچه ممکن است با افزایش سن علائم بیماری کاهش پیدا کنند. در موارد بسیار نادری، بیماران دچار آسیب ارگان به ویژه در کلیه ناشی از آمیلوئیدور می شوند. بیمارانی که شدیداَ متأثر هستند ممکن است دچار اختلال ذهنی و شب کوری گردند .

خیر .چرا که این یک بیماری ژنتیکی است.

حملات مکرر، زندگی نرمال خانواده را مختل کرده و با شغل بیمار یا والدین تداخل پیدا میکند. اغلب اوقات وجود یک تاخیر قابل ملاحظه قبل از تشخیص صحیح منجر به اضطراب والدین و گاها پروسه های طبی غیر ضروری میشود.

حملات مکرر باعث ایجاد مشکلاتی برای حضور در مدرسه می شود. با درمان موثر غیبت در مدرسه کمتر می شود. معلمین باید در مورد این بیماری آگاهی داشته باشند و بدانند که در صورت وقوع یک حمله در مدرسه چه کار ی لازم است انجام شود؟

هیچ محدودیتی برای ورزش وجود ندارد . اما غیبت های مکرر از مسابقات و جلسات تمرین می تواند باعث اختلال در شرکت در تیم های ورزشی رقابتی شود.

هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد.

خیر

بله کودک می تواند و باید واکسینه شود گرچه این امر ممکن است باعث تشدید حملات تب بشود.
هرچند در صورتی که کودک تحت درمان است، پزشک معالج بایستی در خصوص تجویز واکسن های زنده ضعیف شده آگاهی داشته باشند.

بیماران مبتلا کمبود موالونات کیناز می توانند از فعالیت طبیعی جنسی لذت ببرند و فرزندآوری داشته باشند. حملات بیماری در طی بارداری کاهش می یابد. شانس ازدواج با فرد حامل کمبود موالونات کیناز بیسار کم است مگر اینکه آن فرد جزو خانواده ی بیمار باشد. اگر فرد مقابل حامل کمبود موالونات کیناز نباشد فرزند آنها مبتلا به MKD نخواهد بود.